БЕЛАРУСКАЯ ПРОЗА 80 – ПАЧАТКУ 90-Х ГГ

80-ыя ў гісторыі беларускай літаратуры застануцца не толькі як гады замаруджанага, інертнага руху нашай паэзіі і прозы, але і як дзесяцігоддзе пэўных мастацкіх набыткаў, час з'яўлення твораў сапраўды глыбокага, змястоўнага гучання: у плане са-цыяльна-духоўнага раскрыцця жыц-ця і гісторыі, у агульналюдскім, ча-лавеказнаўчым сэнсе, у шматстайных філасофскіх шуканнях.
Маладая нацыянальная проза, як мы пераканаліся, з'ява шматстайная, эстэтычна паўнаважная. На цяперашнім этапе для яе характэрна стылёва-выяўленчая шматфарбнасць, разнастайнасць і непаўторнасць творчых індывідуальнасцяў. Але не прыходзіцца гаварыць пра маладую прозу 80-х як з'яву цэласную, аднародную. Ад пачатку да сярэдзіны дзесяцігоддзя яна развівалася ў рэчышчы набыткаў і вопыту мастацкіх традыцый папярэдніх гадоў і перыядаў. Пры ўсіх праліках і недахопах на гэтым шляху прояа ма-ладых валодае немалымі духоўна-эстэтычнымі вартасцямі.
Творчасць маладых традыцыйнага кірунку вызначаецца глыбінёй гуманістычных крытэрыяў, значным майстэрствам псіхааналізу, засяроджанай маральнай скіраванаецю да праблем вёскі, экалогіі, народнага побыту. На літаратурным небасхіле сярэдзіна 80-х пазначана прыкметнымі, нават кардынальнымі зменамі, і гэтыя навацыі найперш звязаны з імёнамі маладых пісьменнікаў. Дзякуючы спрыяльным сацыяльна-грамадскім зрухам, для маладой прозы пачаўся час шматпланавага і інтэнсіўнага развіцця стыляў, формаў, жанраў. Востра загучалі новыя тэмы, праблемы, пачаўся працэс творчага разняволення асобы. Маладая проза адкрыла нам новых, часам нязвыклых герояў, яна стварыла яркія сацыяльныя тыпы персанажаў, даволі сур'ёзна асэнсавала многія з'явы і тэндэнцыі нашага жыцця.
...