История Беларуси. Грамадска-палитычны рух на беларуских земляху канцы XVIII першай палове XIXст.

Такім чынам, праведзеныя даследаванні дазваляюць зрабіць наступныя вывады.
Грамадска-палітычная думка канца ХVІІІ - першай паловы ХІХ стагоддзяў фарміравалася як пад уздзеяннем праблем, актуальных для польскага і расійскага развіцця, так і асэнсоўваючы задачы ўласнага нацыянальнага развіцця і, у першую чаргу, культурна-нацыянальнага адраджэння, кансалідацыі нацыі і аднаўлення страчанай дзяржаўнасці ў той ці іншай форме.
Намаганнямі літаратуры першай паловы ХІХ ст. паступова пачынаецца культурна-нацыянальнае адраджэнне Беларусі, якое праяўляецца праз вяртанне да гістарычна-культурных традыцый беларускага народа, фарміраванне этнічнай свядомасці народных мас, паступовай кансалідацыі беларускай нацыі.
У сваіх палітычных планах дзекабрысты не бачылі месца Беларусі, і наогул, нацыянальнае пытанне не з'яўлялася асноўным у іх палітычных праграмах. Іх больш займалі сацыяльныя перабудовы грамадства.
Гістарычна-сацыялагічныя погляды І. Лялевеля і дэмакратычна-рэвалюцыйныя погляды М. Валовіча як удзельнікаў паўстання 1830-1831 гадоў былі асновай фарміравання прагрэсіўнай грамадскай думкі рэвалюцыянераў 30-60 гадоў ХІХ ст., у тым ліку і Кастуся Каліноўскага.