История Беларуси практическое задание

Т.2
Прадстаўнікі эпохі Адраджэння лічылі, што сярэднія вякі з'яўляюцца перыядам заняпаду культуры, бо практычна ва ўсіх сферах чалавечага жыцця (культурная, эканамічная, сацыяльная, палітычная) назіраўся заняпад. У культуры былі забыты дасягненні рымскай базілікі, перасталі выдавацца кнігі, усё менш было пісьменных людзей, руйнаваліся гарады. У эканоміцы сталі забываць ральнічае земляробства, выкарыстанне перадавых прылад працы. У палітыку на змену магутным дзяржаўным апаратам, прыйшлі маладыя каралеўствы. Грамадства пререстало арыентавацца на чалавека, зямное провозглошалось тленным, непатрэбным. Галоўным становіцца бог.

Устанаўленне і ўмацаванне сувязей ВКЛ з Польшчай.

Важнае месца ў знешняй палітыцы Вялікага княства Літоўскага займалі адносіны з Польшчай. Гэтыя адносіны таксама завязаліся даўно, ужо ў пачатку фарфарміравання ВКЛ як дзяржавы, г.зн. у XІІІ ст. І ў цэлым яны былі складанымі і супярэчлівымі. Скдаданасць заключалася ў тым, што Польскае каралеўства не толькі не хацела ўмацавання ВКЛ, але і прэтэндавала на землі, якія знаходзіліся ў сферы ўплыву Княства. Гаворка ідзе аб Берасцейскіх землях, Падляшшы, землях Падолля, Валыні. Менавіта з-за гэтых зямель адбываліся неаднаразовыя ваенныя сутыкненні паміж дзвюма дзяржавамі, яны зафіксаваны ў летапісах, гістарычных хроніках.